Według legendy założycielem miasta Wrocławia jest książę czeski Vratislav I, który umocnił gród założony przez Ślężan na Ostrowie Tumskim. Ostrów Tumski stanowi bowiem najstarszą, zabytkową część Wrocławia powstałą na obszarze przepraw przez Odrę. Tutaj została założona prawdopodobnie w X w. siedziba pierwszych Piastów.
Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z roku 1000 w związku z założeniem podczas zjazdu gnieźnieńskiego biskupstwa wrocławskiego. Te wiele wieków historii w sposób znaczący odcisnęło swoje ślady zwłaszcza w architekturze miasta, w którym mimo zniszczeń wojennych zachowało się część oryginalnych zabytków. W czasie zwiedzania Wrocławia zobaczyliśmy takie obiekty jak: Hala Targowa - obiekt zbudowany w latach 1906 - 1908. Wcześniej istniał tutaj XIV wieczny dwór biskupów lubuskich przebudowany w Arsenał Piaskowy i wyburzony w 1905 r. Obecnie Hala po gruntownym remoncie przeprowadzonym w latach 1980 - 1983 stanowi jedno z największych miejsc targowych w mieście. Kamienice Jaś i Małgosia - to dwa średniowieczne budynki stojące przy północno - zachodnim narożniku Rynku, które powstały prawdopodobnie w XV w. i stanowiły część grupy domów należących do duchownych kościoła p.w. św. Elżbiety. Ich nazwa powstała po II wojnie światowej i nawiązuje do bajki braci Grimm. Jeżeli chodzi o kościoły to Wrocław może pochwalić się wieloma dobrze zachowanymi obiektami sakralnymi. Wykopaliska archeologiczne potwierdzają, że najstarsza wrocławska katedra powstała ok. 1000 roku. Mowa tutaj o obecnej Archikatedrze św. Jana Chrzciciela z charakterystycznymi strzelistymi wieżami mieszcząca się na Ostrowie Tumskim. Jest ona pierwszą w pełni gotycką świątynią na ziemiach polskich. Obecna, czwarta katedra pochodzi bowiem z XIII - XIV w. W tym samym miejscu znajdowały się poprzedzające ją wcześniej trzy kościoły. W Archikatedrze jest możliwość wjechania windą na jedną z wież i podziwiania panoramy miasta z tarasu widokowego. Na odrzańskiej Wyspie Piasek znajduje się kolejna gotycka świątynia p.w. Najświętszej Marii Panny. Obecny kościół powstał w latach 1334 - 1375 w miejscu romańskiego kościoła z XII w. Do kościoła przylegał budynek klasztorny, który w latach 1709 - 1715 został przebudowany i rozbudowany w stylu barokowym. Obecnie mieści się tutaj Oddział Biblioteki Uniwersyteckiej. W sąsiedztwie Rynku znajduje się inny gotycki kościół - p.w. św. Elżbiety Węgierskiej. Początkowo w tym miejscu w XIII w. istniała romańska świątynia p.w. św. Wawrzyńca. Obecny kościół został ufundowany przez Bolesława III na początku XIV w. Ukończona w połowie XV w. przylegająca do kościoła masywna wieża wraz z hełmem miała wysokość ponad 130 metrów, co dawało jej pozycję najwyższej wieży na Śląsku. Niestety w roku 1529 wichura zerwała hełm wieży. Wieżę odbudowano w latach 1531 - 1535 ze znacznie mniejszym, renesansowym hełmem, który istnieje do dnia dzisiejszego. Jako kolegiata, po katedrze na drugim miejscu w hierarchii wrocławskich i dolnośląskich kościołów jest kościół św. Krzyża i św. Bartłomieja, który ufundowany został przez Henryka IV Prawego (Probusa) w 1288 r. Stanowi on pierwszy dwukondygnacyjny kościół na Śląsku. Według tradycji, początkowo kościół ten miał być jednopoziomowy poświęcony św. Bartłomiejowi. W 1290 r. w jego wschodniej części pochowany został Henryk Prawy (Probus). Przed kościołem stoi pomnik św. Jana Niepomucena, który powstał w latach 1730 - 1732 i stanowi prawdopodobnie jeden z większych pomników tego świętego na świecie. W zachodniej części Ostrowa Tumskiego zobaczyć można niewielki gotycki kościół św. Marcina. Jest on jedyną ocalałą budowlą należącą do dawnego zamku piastowskiego we Wrocławiu. Powstał w XIII w. jako kościół fundacji klasztornej Henryka Probusa. Obok kościoła znajduje się płyta upamiętniająca odbywające się tutaj w latach 1921 - 1939 nabożeństwa w języku polskim, które dla wrocławskich Polaków ostatnie odbyło się w dniu 17.09.1939 r. Jedną z najwspanialszych świątyń Wrocławia był kościół św. Marii Magdaleny. Swój obecny kształt zawdzięcza XIV wiecznej przebudowie w "duchu wrocławskiego gotyku". W 1481 r. zakończono budowę smukłych, wysokich wież i nakryto je strzelistymi hełmami. Na wysokości 52 metrów połączono je charakterystycznym mostkiem. Wkrótce wśród mieszkańców miasta zaczęły krążyć opowieści o dziwnych odgłosach dochodzących z góry. Słychać było jęki i szelest mioteł zamiatających posadzkę. Matki zaczęły więc straszyć swoje krnąbrne córki nieskore do wyjścia za mąż pokutującymi na mostku dziewczętami, które wolały zabawę i żywot panny bez trosk od obowiązków żony i gospodyni. Zmarły, nie zaznawszy stanu małżeńskiego i za karę po wieczne czasy będą ów mostek sprzątały. Pomiędzy wieżami spośród wszystkich mostów Wrocławia ten jest na pewno najwyżej położony. Obecnie Mostek Pokutnic stanowi punkt widokowy na zabudowę miejską Wrocławia. Mostek łączący wieże został zniszczony pod koniec II wojny światowej. Odbudowano go w 2001 r. Niedaleko Mostu Tumskiego znajduje się kościół św. Piotra i Pawła. Jego obecna zbudowana z cegły gotycka bryła powstała w latach 1404 - 1454. Ściana jego prezbiterium przylega częściowo do wzniesionego w latach 1702 - 1715 sierocińca dla szlacheckich dzieci przekształconego potem w internat. Przez wiele lat budynek sierocińca był siedzibą Duszpasterstwa Akademickiego "Pod Czwórką". Obecnie mieści się tutaj Specjalistyczna Poradnia Rodzinna i Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy Kurii Metropolitalnej. Kolejnym gotyckim kościołem Wrocławia jest kościół św. Wojciecha znajdujący się przy Pl. Dominikańskim. Pierwotnie w tym miejscu w początku XII w. zbudowany został romański kościół, który w 1112 r. poświęcono św. Wojciechowi. Ok. 1250 r. rozpoczęto odbudowę kościoła po spaleniu go w czasie najazdu Mongołów w 1241 r. W maju 1999 r. prowincjał Dominikanów zniósł parafię św. Wojciecha. Obecnie kościół jest remontowany. Centrum miasta stanowi oczywiście Rynek. Do jego zabudowy wchodzą budynki pochodzące z różnych epok historycznych. Powstał on między 1214 a 1232 rokiem. Centralną część Rynku stanowią Ratusz, Nowy Ratusz oraz liczne kamienice. Wrocławski Ratusz to późnogotycki budynek wchodzący w skład głównych zabytków architektonicznych miasta. Powstawał on w kilku etapach budowlanych na przestrzeni ok. 250 lat (od schyłku XIII wieku aż po XVI w.). Obecny kształt Ratusz zawdzięcza restauracjom rozpoczętym w XIX w. i trwającym do dnia dzisiejszego. W chwili obecnej w Ratuszu ma swoją siedzibę Muzeum Sztuki Mieszczańskiej a w jego piwnicach mieści się lokal gastronomiczny - Piwnica Świdnicka. W połowie XIX w. Ratusz w wyniku rozwoju miasta nie zapewniał wystarczająco dużo miejsca. Rozpoczęto więc poszukiwania nowego, większego budynku. Tak powstał Nowy Ratusz, który został zbudowany w latach 1860 - 1864 obok Starego Ratusza w miejscu, w którym stał wcześniej Dom Płócienników. Do Rynku przylega Plac Solny, który powstał prawdopodobnie po roku 1242. Połowę południowej pierzei Placu Solnego zajmuje klasycystyczny budynek Starej Giełdy z 1822 r. Na Placu Solnym od wielu lat znajduje się targ kwiatowy. Wśród wrocławskich zabytków znajduje się też Pałac Królewski w którym obecnie funkcjonuje Muzeum Miejskie Wrocławia. Oddziałem Muzeum Narodowego we Wrocławiu jest natomiast Panorama Racławicka, która eksponuje cykloramiczny obraz Bitwa pod Racławicami namalowany pod kierunkiem Jana Styki i Wojciecha Kossaka w latach 1893 - 1894. Obraz namalowano na płótnie w 14 kawałkach o długości 15 metrów, zszyto w jedną całość i rozpięto na specjalnym rusztowaniu. Początkowo Panorama eksponowana była w rotundzie we Lwowie. Dopiero w roku 1985 została przeniesiona do Wrocławia. W naszej galerii zdjęć znalazły się też zdjęcia dwóch wrocławskich mostów: Piaskowego i Tumskiego. Most Piaskowy przerzucony jest nad południowa odnogą Odry. Nazwa jego wywodzi się od nazwy Wyspy Piasek. W jego okolicach znajdował się jeden z najważniejszych placów średniowiecznego handlu międzynarodowego. W 1149 r. kanonicy, którzy byli wtedy właścicielami Wyspy Piasek za przekroczenie tego mostu pobierali myto. Mostem łączącym Ostrów Tumski z Wyspą Piasek jest Most Tumski zbudowany w 1889 r. nad północną odnogą Odry. Stoją przy nim od 1893 r. figury św. Jadwigi i św. Jana Chrzciciela. Znajdują się też tutaj zabytkowe i wciąż sprawne lampy gazowe, ręcznie obsługiwane. Niewątpliwą atrakcją Wrocławia stały się figurki krasnali. Pojawiły się one po raz pierwszy w 2001 r. a ich liczba stale rośnie. Krasnale sprawiają że zwiedzanie miasta zwłaszcza dla dzieci może być wesołe i ciekawe.
Opracowano na podstawie wikipedii
