Grota Łokietka stanowi największą znaną jaskinię na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego. Położona ok. 125 metrów nad dnem Doliny Sąspowskiej ma 320 metrów długości.

Oprócz wielu korytarzy znajdują sie w niej dwie duże sale: Rycerska oraz Sypialnia. Jaskinię wyżłobiła woda w wapieniach górnej jury. Wejście do jaskini pozbawione jest stropu, gdyż prawdopodobnie zawalił się on jeszcze przed epoką lodowcową. Dalsza część korytarza obniża się, skręca w kierunku pd.- zach. i znacznie się rozszerza, wchodząc następnie w Korytarz Główny. W stropie tego korytarza zobaczyć można tzw. kotły wirowe, powstałe wtedy gdy cały przekrój jaskini był wypełniony wodą. Na ścianach korytarza widać polewy i inne utwory naciekowe. Z Korytarza Głównego wchodzimy do Sali Rycerskiej, z której idąc schodami w prawo w górę dojdziemy na wyższy poziom jaskini, skąd ciasnym przejściem przechodzi się do małej komory zwanej Kuchnią będącą najstarszą częścią jaskini, położoną blisko powierzchni. Z Kuchni znowu schodami przejdziemy do Sypialni. Szata naciekowa Jaskini Łokietka nie jest zbyt bogata. Występują tu przeważnie niewielkie stalaktyty zwane makaronami. Ściany jaskini są pokryte polewami. Temperatura w środku utrzymuje się na takim samym poziomie przez cały rok i wynosi ok. 7-8°C. Z jaskinią związana jest legenda o ukrywaniu się w niej Władysława Łokietka przed królem czeskim Wacławem II na przełomie XIII i XIV w. Łokietek miał w niej przebywać prawdopodobnie ok. 6 tygodni. Legenda mówi, że wejście do jaskini było zasnute pajęczyną, która pokryta kroplami rannej rosy zmyliła ślad pogoni za Łokietkiem. Jaskinia udostępniona jest dla zwiedzających. Zainstalowano tutaj oświetlenie i poszerzono ścieżki dla turystów. Odwiedzać mogą ją turyści nawet z małymi dziećmi. Czas zwiedzania z przewodnikiem trwa niecałą godzinę.

Źródło: www.ojcowskiparknarodowy.pl