We wsi Bóbrka położonej ok. 15 km od Krosna znajduje się Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. Powstało ono na terenie pierwszej kopalni ropy naftowej.
W okolicznych lasach już od dawna występowały naturalne wycieki ropy naftowej. Jednak dopiero w 1854 r. wzniesiono tutaj pierwszą kopalnię i rozpoczęto eksploatację przemysłową. Założycielami kopalni i pionierami przemysłu naftowego w Bóbrce byli: Ignacy Łukasiewicz, Tytus Trzecieski oraz Karol Klobassa-Zrencki. W 1855 r. w wydrążonej studni - kopance „Wojciech” natrafiono na duży przypływ oleju skalnego (takiego określenia używano w XIX w. na ropę naftową). W wyniku tego rok później założono w Ulaszowicach pierwszej destylarni. ustnie zawarta spółka naftowa pomiędzy Łukasiewiczem, Trzecieskim i Klobasaą powstała oficjalnie w 1861 r. Działalność kopalni przynosiła spore zyski a jej właściciele starali się doskonalić metody wiertnicze (np. poprzez wprowadzenie maszyny parowej). Po wielu próbach udało się Łukasiewiczowi z przeróbki ropy naftowej uzyskać dobry gatunek nafty, która otwarła jego drogę na świat. Po jego śmierci dyrektorem kopalni został Adolf Jabłoński, a potem Zenon Suszycki. Kopalnia w Bóbrce przetrwała obie wojny. Odrodzenie jej nastąpiło w latach 50-tych XX w. kiedy to odkryto nowe złoże ropy. W chwili obecnej kopalnia nie wydobywa ropy naftowej na tak wielką skalę. Utworzone tutaj Muzeum w formie skansenu ma cele edukacyjne i pokazowe. Spacerując alejkami dawnej kopalni zobaczyć tu można wiele cennych zabytków i obiektów takich jak: kotłownię z końca XIX w. o konstrukcji drewnianej, wiertnice udarowe, pompy, kieraty itp. Do ciekawostek zaliczyć można dwie kopanki:Janinę i Franka. Janina została ręcznie wykopana do głębokości 132 m, potem pogłębiono ją wiertnicą ręczną do 250 m. Jest ona do dziś eksploatowana przy użyciu pompy wgłębnej. Kopankę Franek wykopano ręcznie ok. 1860 r. do głębokości 50 m, a następnie w latach późniejszych pogłębiono za pomocą wiertnicy ręcznej do głębokości 150 m. Pochylając się nad nimi można zobaczyć w dole czarne, połyskujące złoto tych ziem - ropę. W znajdującym się na terenie skansenu Budynku Administracyjnym kopalni tzw. Domu Łukasiewicza z 1865 r. znajduje się ekspozycja apteczna nawiązująca do pierwszej pracy Łukasiewicza. Przedstawiono to w formie słuchowiska i widowiska w ciekawy sposób, który na pewno spodoba się dzieciom. Zwiedzając dalej teren natkniemy się na stację benzynową CPN-u. Jest to model stacji Centrali Produktów Naftowych, która funkcjonowała jeszcze w latach 90-tych XX w. przed obecnym Orlenem. Przed stacją ustawiono dystrybutory paliwowe, od tych najstarszych z lat 50-tych, 60-tych po młodsze. W środku stacji mnóstwo zdjęć i pamiątek z tego okresu. Dla niektórych zwiedzających może to być niezwykła podróż w przeszłość. Zwiedzenie całego Muzeum/Skansenu zająć może nam nawet cały dzień, ale to dlatego, że zbiory eksponatów są tutaj imponujące a sam teren do przejścia spory. Warto jednak odbyć tę wycieczkę w historię nafty i ropy i poznać niezwykłą osobowość jaką był Łukasiewicz.
Źródło: www.bobrka.pl
