Pałac Małachowskich w Nałęczowie został zbudowany z fundacji starosty wąwolnickiego Stanisława Małachowskiego, herbu Nałęcz według projektu architekta królewskiego Ferdynanda Naxa. Budowlę ukończno w 1775 r.

W końcu XIX w. pałac przebudowano na potrzeby Zakładu Lecznictwa według koncepcji Karola Kozłowskiego. Ostatnia przebudowa zgodnie z sugestią Władysława Tatarkiewicza miała miejsce w latach 1957 - 1960. Zlikwidowano wówczas wieżę ciśnień, przybudówki  i galerię spacerową. Dach pokryto blachą miedzianą. Właścicielem obiektu jest Zakład Leczniczy "Uzdrowisko Nałęczów" S.A. Obiekt barokowo-klasycystyczny, kryty mansardowym dachem z lukarnami i przeszkloną latarnią. Nad wejściem kartusz z piaskowca z tarczami herbowymi małżonki Marianny z Potockich i Małachowskich. We wnętrzu pałacu sień z lustrem i zachowaną posadzką. Sala balowa z kominkiem i stylową dekoracją stiukową - m.in. medaliony o tematyce antycznej. Sala Portretowa (Różana) z płaskorzeźbami wybitnych Polaków, Sala Zielona z zachowaną boazerią i tajemnymi drzwiami, Hall - dawna jadalnia z kominkiem i kryształowymi lustrami, boazerią, okiennicami i rzeżbą pary gołąbków z czasów St. A. Poniatowskiego. Pałac pełni rolę centrum kulturalnego Nałęczowa. Organizowane są tutaj koncerty muzyki klasycznej, występy chórów, warsztaty muzyczne i festiwale. Dawniej mieściło się tutaj Muzeum Ziemi Lubelskiej, odbywały się spektakle , mieszkał H. Sienkiewicz, koncertował  I. Paderewski. Bolesław Prus w pokoju na parterze pisał "Lalkę" i "Placówkę" a Władysław Tatarkiewicz spędził tu miesiąc miodowy. Na parterze mieści się jedyne w Polsce Muzeum Bolesława Prusa - najwierniejszego kuracjusza i wielbiciela Nałęczowa.

Źródło: tablica informacyjna obiektu