Zamek w Janowcu nad Wisłą został wzniesiony w latach 1508 - 1526. Jego fundatorem był Mikołaj Firlej - hetman wielki koronny.

Przez niemal 30 lat zamek należał do najzamożniejszych i najbardziej wpływowych rodów ówczesnej Rzeczypospolitej: Firlejów w XVI w., Tarłów do połowy XVII w., i Lubomirskich do końca XVIII w. Rozbudowywany w ciągu wieków stał się jedną z najpiękniejszych rezydencji magnackich w ówczesnej Polsce. Autorami tych zmian byli wybitni rzeźbiarze i architekci działający w Polsce: Santi Gucci Fiorentino, Giovanni Battista Falcon i Tylman z Gameren. Janowiecki zamek był wielokrotnie miejscem ważnych wydarzeń historycznych i odwiedzin znaczących postaci. Często gościł tutaj Jan Kochanowski. W 1606 r. miało tu miejsce pojednanie króla Zygmunta III z dowódcą rokoszu, Mikołajem Zebrzydowskim. W 1656 r. zamek zniszczyli Szwedzi pod dowództwem Karola Gustawa. Lubomirscy odbudowali go wkrótce zgodnie z panującą modą, jakiej podlegała magnacka architektura mieszkalna. W 1672 r. w pięknych zamkowych salach ucztował król Michał Korybut Wiśniowiecki. Ostatni z Lubomirskich - Marcin, trwoniąc fortunę rodu sprzedał rezydencję w 1780 r. Mikołajowi Piaskowskiemu. Przez cały XIX w. zamek często zmieniał właścicieli, których nie było stać na jego utrzymanie. W latach 1809 - 1813 był zniszczony przez wojska rosyjskie i austriackie. Popadając w ruinę stał się jednocześnie źródłem pozyskiwania materiałów budowlanych. W 1931 r. ruiny nabył Leon Kozłowski, który był ich ostatnim prywatnym właścicielem przez blisko 50 lat. W 1975 r. zamek kupił Skarb Państwa i przekazał go Muzeum Nadwiślańskiemu w Kazimierzu Dolnym. Obecnie Janowiecki zamek wraz z parkiem tworzy wyjątkowy zespół zabytkowy licznie odwiedzany przez turytów polskich i zagranicznych.

Źródło: tablica informacyjna obiektu