Polanka będąca do 1968 r. osobną wsią obecnie stanowi dzielnicę Krosna. W 1803 r. właścicielem Polanki zostaje Jan Michał Trzecieski herbu Strzemię. Na swoje potrzeby nie adaptuje istniejącego
już w tym miejscu starego, drewnianego dworu ale buduje w 1808 r. nowy, piętrowy, murowany budynek, który został później otoczony parkiem krajobrazowym
W projektowaniu go miał mieć udział poeta, geograf i podróżnik Wincenty Pol. W 1846 r. w wyniku wydarzeń Rabacji Galicyjskiej i napaści miejscowych chłopów, dwór został zniszczony a rękopisy Wincentego Pola, którym był w tym czasie gościem dworku - zostały spalone. W 1854 r. z właścicielem dworku Tytusem Trzecieskim spotkali się tutaj Ignacy Łukasiewicz i Karol Klobassa i utworzyli pierwszą na świecie spółkę, której celem było poszukiwanie i wydobywanie ropy naftowej. Spółka dotrwała do roku 1871 i przynosiła dochody. W tym czasie na terenie posiadłości dokonywano licznych eksperymentów związanych z rafinacją ropy. Łukasiewicz wraz żoną zamieszkał na krótki czas we dworze w Polance po pożarze swojej siedziby. Kiedy Tytus zmarł, majątkiem w Polance zarządzali jego synowie Adam i Jan Trzeciescy. W 1887 r. posiadłość przechodzi w ręce Wiktora Klobassy, który uruchomił w Polance cegielnię parową oraz fabrykę wyrobów glinianych produkująca m.in. cegły, dachówki, rurki drenarskie. Wybudował on również w Polance piętrowy pałac nawiązujący do architektury neogotyckiej. Po śmierci Wiktora majątek przechodzi na jego syna Karola. Kiedy został on wiceprezesem Izby Handlowej w Wiedniu, pałac w Polance wydzierżawił koncernowi naftowemu „Małopolska”, który w tym okresie stanowił największe naftowe przedsiębiorstwo w Polsce. Później przejęła to spółka naftowa „Verdatok” pochodząca z Francji. Przed rozpoczęciem II wojny światowej pałac został przekazany na fundusz wojenny mający pomóc w obronie ojczyzny. Po zakończeniu wojny budynek przekazano na rzecz Robotniczej Spółdzielni „Młodzież” produkującą bańki. W 1956 r. właścicielem pałacu stała się Krośnieńska Huta Szkła, która prowadziła tam dom kultury oraz przedszkole. Do roku 2006 pałac niszczał i zdawało się, że podzieli los innych zabytkowych ruin, aż pojawił się p. Rafał Prync, który przeprowadził w nim prace budowlane i zaadaptował ten piękny obiekt na hotel i restaurację.
Źródło: www.palacpolanka.pl