Pałac Lenno we Wleniu powstał w latach 1653 - 1662 z inicjatywy Adama von Kaulhausa. Kiedy Adam nabył te dobra, zamek we Wleniu znajdował się w stanie ruiny i nie nadawał do zamieszkania.

Stąd powstała inicjatywa budowy pałacu na stokach góry obok zamkowych ruin. W XVIII w. pałac został przebudowany przez hrabiego Grünfelda, który nabył go w 1728 r. W 1813 r. pałac Lenno stał się miejscem stacjonowania wojsk napoleońskich dowodzonych przez Meuiniera i Zuochiego. W 1842 r. majątek wleński zakupił Henryk von Haugwitz i pozostał on w jego rękach do II wojny światowej. Pod koniec II wojny w pałacu mieścił się sztab frontu. W maju 1945 r. stacjonowały tutaj wojska Armii Czerwonej. W tym czasie wyposażenie pałacu jak i sam obiekt zostały mocno zniszczone a wyposażenie wywiezione. W latach 1947 - 1950 w pałacu funkcjonowało dwuletnie Liceum Hodowlane. W 1960 r. obiekt wraz z resztą zabudowań (pochodzących z końca XIX w. i początku XX w.) zostały przejęte przez PGR. Po czterech latach w 1964 r. w pałacu powstaje oddział szpitalny dla osób przewlekle chorych. W latach 1987 - 1991 pałac zarządzany jest przez "Pocztę Polską" oddział Łódź. Od ich wyprowadzki w 1991 r. pałac zaczął popadać w ruinę. Pod koniec XX w. obiekt zakupi Flamand z pochodzenia - Luk Vanhauwaert, który przeprowadził remont pałacu i zabudowań gospodarczych. W chwili obecnej w pałacu mieści się kawiarnia i pensjonat. Każdego roku w tym miejscu organizowane są Europejskie Dni Dziedzictwa i Kultury.

Przy opracowaniu tekstu wykorzystano materiały ze strony p. Marka Drala www.wlen.org.pl