Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Zamek w Ojcowie położony obecnie na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego został wzniesiony jako warownia przez Kazimierza Wielkiego w II połowie XIV w. Pierwsze pisemne wzmianki o nim pochodzą z 1370 r.

Z 1397 r. pochodzi wzmianka o istnieniu w kaplicy zamkowej kapelana. Z tego okresu zachowała się wieża zamkowa oraz ostrołukowy gotycki przejazd w bramie zamkowej. Po 1385 r. zamek często stanowił przedmiot dzierżawy. Jego najemcami byli: Jan de Kozcow, Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały, Jan Mężyk z Dąbrowy, Mikołaj z Balic i Ossolina oraz Zbigniew z Wodzisławia herbu Zadora, Adam Wodzisławski, Jan Boner, Andrzej Tęczyński. Po 1536 roku zamek przeszedł w ręce królowej Bony Sforzy, która w 1556 roku, przekazała go Mikołajowi Płazie z Mstyczowa herbu Topór. W 1587 roku zamek znów zmienia właściciela i trafia do Piotra Myszkowskiego herbu Jastrzębiec, a potem do jego syna Aleksandra Myszkowskiego. W 1619 roku Aleksander Myszkowski sprzedał zrujnowany już zamek Mikołajowi Korycińskiemu z Pilicy. W 1620 roku nowy właściciel wyremontował zamek i wybudował od południowej strony nowy budynek na ruinie dawnego gotyckiego. Zamek należy chyba do nielicznych obiektów, które nie zostały zniszczone podczas szwedzkiego potopu na co wskazuje lustracja z 1660 roku. Od 1676 roku starostwo ojcowskie było we władaniu najpierw Warszyckich, a później Męcińskich, od 1703 roku Morskich, od 1715 roku Łubieńskich i od 1756 roku Załuskich, którzy na zamku w 1787 roku podejmowali obiadem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Zamek został opuszczony w 1802 r., a spadkobierca Teofil Załuski wywiózł z niego ruchomości. W okresie rozbiorów ponownie zaczął podupadać. W 1829 roku Konstanty Wolicki odkupił zamek od rządu rosyjskiego i rozebrał mury, które groziły zawaleniem. Pozostała ośmioboczna wieża, brama wjazdowa i mury obwodowe. Pod koniec XIX wieku właścicielem Ojcowa zostaje Ludwik Krasiński. Odnowił on wówczas bramę i obniżył w 1892 roku o ok. 6 metrów nadwątlone górne partie wieży głównej. W latach 80-tych XX wieku przeprowadzono renowację wieży, w której urządzono ekspozycję poświęconą historii zamku.

 

Źródło: wikipedia.pl