Zamek został wybudowany w stylu renesansu w latach 1520 - 1570, jego fundatorem był Piotr Wrochem. Budowla miała charakter obronny, dziedziniec otoczony był krużgankami arkadowymi,które niestety zostały zlikwidowane w XVIII i XIX w. kiedy zamek był wielokrotnie przebudowywany. Zamek i dobra tarnowickie zostały po II wojnie światowej znacjonalizowane. Obiekt stał się własnością PGR-u i w ciągu następnych dziesięcioleci ulegał zniszczeniom. W 2000 r. zyskał nowego właściciela, który podjął się całkowitej jego renowacji.

Obok zamku znajduje się "Gospoda u Wrochema", w XVI w. była to przyzamkowa stodoła. Zamek z wewnętrznym dziedzińcem i krużgankami w stylu renesansu został wybudowany w latach 1520-1570. Za czasów panowania Piotra Wrochema, zamek stanowił w mieście okazałą budowlę. Brama wjazdowa do zamku jest zamknięta łukiem koszowym i znajduje się w osi skrzydła zachodniego. Przed zamkiem można obejrzeć dwie armaty. Armaty mają na lufie wyżłobione piękne zdobienia oraz datę powstania. Zamek został zbudowany jako warownia czteroboczna o czterech dwukondygnacyjnych skrzydłach. W zamku zachowały się piwnice umiejscowione tylko pod zachodnią częścią zamku, są one niskie ze sklepieniem kolebkowym. Zamek miał charakter obronny, świadczy o tym wąskie okno, które spełniało funkcję strzelnicy. Dziedziniec zamku o kształcie kwadratu otoczony był arkadowymi krużgankami. W 1820 r. zamek został kupiony od Gottlieba von Büttnera wraz z okolicznymi dobrami przez hrabię Karola Łazarza Henckela von Donnersmarck ze Świerklańca.Przebudowy zamku w XVIII i XIX w. sprawiły, że zamek utracił swój pierwotny wygląd. Czworoboczna wieża ze szkarpami o trzech kondygnacjach znajduje się w południowo-wschodnim narożniku. W 2000 r. właścicielem zamku stał się Rajner Smolorz, który podjął się całkowitej renowacji zamku i otoczenia. Obok zamku znajduje się ogród na wzór francuski.