W latach 1795 - 1831 r. Sławików był w posiadaniu rodziny Eichendorffów z Łubowic. Od 1831 r. wieś należała do rodziny Eickstedtów. Przed 1865 r. stanął tutaj neoklasycystyczny pałac zaprojektowany przez architekta Adalberta. Budowlę kazał wznieść Ernst Eickstedt, który wkrótce potem zmarł. Posiadłość przeszła w ręce Ernsta juniora, potem wnuka Guido i prawnuka Rudolfa. Z początkiem 1945 r. rodzina Eickstedtów opuściła pałac w Sławikowie. Na terenie miejscowości toczyły się walki o przyczółek łubowicki Niemców z Armią Czerwoną, podczas których pałac został zniszczony. Po 1945 r. wyposażenie pałacu zostało rozkradzione i obiekt popadł w ruinę.

Ruiny pałacu otoczone są zaniedbanym parkiem, w którym znajduje się wiele rzadkich okazów drzew m.in. kasztanowca jadalnego. Frontowa elewacja pałacu ma 62 m. długości a całość nawiązuje do antycznych wzorców.