Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Zamek w Sandomierzu wzniesiono na miejscu dawnego grodu położonego na wzgórzu otoczonym rzeką Wisłą. Początkowo drewniany zamek pełnił funkcję warownej siedziby.

Otoczono go wałem drewniano-ziemnym i fosą w XII w. Kiedy Sandomierz stał się stolicą księstwa dzielnicowego w 1138 r., zamek stał się rezydencją książąt dzielnicowych rządzących ziemią sandomierską. Mieszkali w nim m.in. Henryk Sandomierski, Kazimierz Sprawiedliwy, Leszek Biały, Bolesław Wstydliwy i Leszek Czarny. Murowana, gotycka budowla z wieżą obronną powstała w XIV w. z fundacji Kazimierza Wielkiego. Przez to, że Sandomierz w tym okresie był jednym z ważniejszych ośrodków państwowych Małopolski, zamek stał się rezydencją królewskich starostów. Gośćmi na zamku byli: Kazimierz Wielki, królowa Jadwiga, Władysław Jagiełło, Kazimierz Jagiellończyk. Najstarszą zachowaną częścią zamku jest baszta południowa zwana "kurzą nogą", która powstała ok. 1480 r. W XVI w. architekt Benedykt zwany Sandomierzaninem  podjął pracę przebudowy gotyckiego zamku w renesansową rezydencję. W 1656 r. wycofujące się oddziały Szwedów wysadziły zamek w powietrze. Najbardziej ucierpiało skrzydło wschodnie i południowe, najmniej - zachodnie, które nie zostało dokończone. Skrzydło to na polecenie króla Jana III Sobieskiego przebudowano w osobny budynek pałacowy. Od tego momentu zamek stał się budynkiem użyteczności publicznej, w którym mieścił się urząd, sąd, więzienie. Kolejnych zniszczeń dokonały wojska rosyjskie kwaterujące w zamku w czasie konfederacji barskiej. W 1825 r. w zamku ponownie funkcjonowało więzienie. W 1844 r. to, co pozostało z zamku przebudowano w stylu klasycystycznym. Funkcję więzienia zamek pełnił do 1959 r. W latach 1965 - 1986 w czasie prac remontowych rozebrano budynek administracji więziennej i skrzydło tzw. rogala. W 1986 r. miasto przeznaczyło zamek na Muzeum, które funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

 

Źródło: www.zamek-sandomierz.pl