Krowiarki - pałac
W 1678 r. w Krowiarkach wzniesiono zamek z drewna, którego właścicielem była rodzina Beess. W 1690 r. zamek przejął Leopold Paczyński. Od 1800 r. właścicielem drewnianego zamku został Graf Strachwitz. W 1826 roku Ernest Joachim Strachwitz na miejscu poprzedniego drewnianego pałacu wzniósł nowy, tym razem murowany. W latach 1852-77 pałac został przebudowany i w tym samym czasie powstał też park. W 1842 r. Karol Strachwitz sprzedał Krowiarki rodzinie Gaszynów, Hansowi II von Gaszyn. W 1856 r. pałac stał się własnością rodu Henckel von Donnersmarck. W 1892 r. spłonęła drewniana część pałacu. W 1898 roku zostaje ona odbudowana i rozszerzona w stylu secesyjnym. II wojnę światową pałac przetrwał w stanie nienaruszonym. Mieściła się tutaj Szkoła Aktywu Politycznego, a od 1947 r. Państwowy dom Dziecka i przedszkole. Od 1963 roku pałac przejął Szpital Rehabilitacyjno-Ortopedyczny. W 1970 r. szpital opuścił pałac wraz z jego cennym wyposażeniem i rozpoczął się okres niszczenia. W 2007 r. pałac został sprzedany spółce z kapitałem luksemburskim. Nowy właściciel przeprowadza obecnie remont obiektu. W chwili obecnej do pałacu i parku nie ma wstępu, trwają prace remontowe
Będzin - pałac Mieroszewskich
Pałac ten, jest również nazywany Pałacem Gzichowskim. Został wzniesiony w 1702 r. przez Kazimierza Mieroszewskiego. Jest wzorowany na ówczesnych pałacach francuskich. W latach 30. XIX w. przejęła go rodzina Siemieńskich, następnie rodzina Mycielskich, a po powstaniu styczniowym w posiadanie pałacu wszedł Christian Gustaw Von Kramsta. Podczas II wojny światowej pałac zajęła firma Sosnowitzer Bergwerks und Hutten A.G., w 1945 roku został przejęty przez Spółdzielnię Rolniczą, która gospodarowała w nim do lat 50. XX w. Po zakończeniu częściowej konserwacji pałacu w 1958 r. utworzono tu Dom Kultury który działał do lat 70. Obecnie pałac jest częścią Muzeum Zagłębia.
Pieskowa Skała - zamek
Najstarsza informacja o Pieskowej Skale pochodzi z 1315 r. Wg przekazu Jana Długosza obecny zamek został wzniesiony na polecenie Kazimierza Wielkiego. W posiadaniu królewskim pozostawał do końca XIV w. W 1377 król Ludwik Węgierski ofiarował go Piotrowi Szafrańcowi- podstolemu krakowskiemu. Obecną postać zamek zawdzięcza gruntownej przebudowie i rozbudowie dokonanej ok. roku 1578 z inicjatywy Stanisława Szafańca - wojewody sandomierskiego. W I połowie XVII w. Michał Zebrzydowski - wojewoda krakowski wzniósł kaplicę zamkową i nowożytne fortyfikacje. Około 1656 Zamek wszedł w posiadanie Jana Wielopolskiego. W 1718 zniszczony pożarem został odrestaurowany w duchu późnego baroku. Za czasów Wielopolskich zamek był rezydencją myśliwską, a organizowane tu polowania należały do najsłynniejszych w Polsce. W latach 1842-96 zamek należał do Mieroszewskich, w tym czasie rezydencja została dwukrotnie zniszczona. W 1863 r. w trakcie powstania styczniowego zamek poważnie ucierpiał na skutek ostrzału arytleri rosyjskiej. Po II w. światowej zamek został przejęty przez Skarb Państwa. W latach 1950-68 przeprowadzono tu gruntowne prace konserwatorskie, które przywróciły renesansowy wygląd zamku. W 1970 r. otwarto tu Muzeum Zamkowe.
Albania - miasto Shkodër
Shkodër to największy ośrodek gospodarczy i kulturalny w północnej części Albanii. Po przekroczeniu granicy albańskiej można zobaczyć bunkry, które zostały wybudowane na rozkaz komunistycznego dyktatora Envera Hodży, który sprawił, że Albania była odcięta od Europy tzw. "żelazną kurtyną". Stanowią one pozostałość po okresie dyktatury. Zbliżając się do miasta Shkodër widać mury twierdzy Rozafat. Centrum miasta jest mieszaniną wysokich nowych budynków ze starymi chylącymi się ku ziemi ruinami. Ogólnie widać, że miasto się rozwija, ale z wielu miejsc wyziera z niego jeszcze bieda i zaniedbanie.
Otmuchów - zamek
Nie jest znana dokładna data wzniesienia średniowiecznego zamku. Po zakończeniu konfliktu Probusa z biskupem Tomaszem II o dobra otmuchowskie, odbudowano zamek na planie poprzednika, a główne prace budowlane prowadzone były w latach 1341–1376, za czasów biskupa Przecława z Pogorzeli. W latach 1484–1485 warownię rozbudował Jan IV Roth w stylu późnego gotyku, kładąc nacisk na modernizację systemu obronnego. Kolejną zmianę przyniosły lata 1585–1596, kiedy to biskup Andrzej Jerin przekształcił średniowieczny zamek w renesansową rezydencję. Zrujnowany wojną trzydziestoletnią został odbudowany w latach 1625–1665 przez Karola Ferdynanda Wazę. Kolejne innowacje zamek zawdzięczał Ludwikowi Franciszkowi Neuburgowi. Po wprowadzeniu w życie sekularyzacji zamek stał się własnością Hohenzollernów, którzy darowali go, za zasługi dla państwa pruskiego, Wilhelmowi von Humboldtowi (1830). Nowy właściciel zamieszkał w dolnym zamku i polecił rozbiórkę południowej oraz zachodniej części warowni, by uzyskany budulec przeznaczyć na renowację najlepiej zachowanego północnego skrzydła. W miejscu powstałej wolnej przestrzeni założono ogród. W 1929 zamek przeszedł na własność gminy Otmuchów, sprzedany przez prawnuka Wihelma – Bernarda von Humboldta-Dachroedoena. Został zaadaptowany na hotel i tę funkcję pełni do dzisiaj.
Wygiełzów/Babice - Zamek Lipowiec
Na przełomie XIII i XIV w. zamek Lipowiec odegrał ważną rolę w czasie walk politycznych prowadzonych przez ówczesnego księcia krakowskiego Władysława Łokietka z biskupem krakowskim Janem Muskata. Wysoka na 28 m wieża wzniesiona przy wjeździe na górny zamek wzmacniała obronę głównej bramy. W sierpniu 1629 r. w zamku wybuchł pożar, strawił on drewniane zabudowanie gosp. zgrupowane na przedzamczu. W lecie 1657 r. Szwedzi ustępując z Lipowca palą zamek. Główny korpus zamku ma 3 kondygnacje i posiada wewnętrzny dziedziniec. W XVI wzrasta znaczenie Lipowca jako więzienia biskupiego. W 1526 r. w Lipowcu przebywał oskarżony o herezję luterską Maciej z Ropczyc. Około 1550 r. uwięziony tu zostaje głosiciel ideologii reformacji Franciszek Stankar - Włoch wybitny znawca hebrajskiego i wykładowca tego języka na Akademii Krakowskiej. W czasie odbudowy w XVIII w. nastąpiła ostateczna likwidacja zespołu bramnego połączona z zasypaniem fosy i zniesieniem mostu. W wieku XVIII dewastacja i spalenie zamku przez Szwedów zapoczątkowały okres jego upadku. W czasie odbudowy, która nastąpiła w latach 20-tych XVIII Lipowiec adaptowano tylko na dom poprawy dla duchownych i miejsce odprawiania rekolekcji. Około 1800 r. groźny pożar niszczy opuszczony zamek. W połowie XIX w. tylko parę pomieszczeń na parterze było użytkowanych a tylko w kilku oknach pokoi I p. znajdowały się szyby. Na przełomie XIX i XX w. Grono Konserwatorów Galicji Zach. wystąpiło z inicjatywa konserwacji zamku, która jednak nie została zrealizowana skutek sprzeciwu jego ówczesnego właściciela. W 1959 r. Konserwator Zabytków podjął decyzje o konserwacji i przystosowaniu ruin zamku do zwiedzania turystycznego.
Ornontowice - pałac Hegenscheidtów
Neorenesansowy pałac w Ornontowicach został wybudowany w połowie XIX w. dla rodziny Hegenscheidtów. Otto i Klaus Hegenscheidtowie pod koniec XIX w. przebudowali i rozbudowali pałac. Był on w rękach rodziny Hegenscheidtów do 1945 r. potem obiekt został przejęty przez Skarb Państwa. Przez jakiś czas mieściła się tutaj szkoła rolnicza. W 1998 r. pałac został zakupiony przez Colloseum - Konsorcjum Finansowo - Inwestycyjne, którego prezesem był Józef Jędruch. W 2003 r. pałac przeszedł w ręce syndyka. W 2005 r. obiekt zakupił holender Jack van Tilburg, który panuje przekształcenie go w centrum turystyczno-konferencyjne.