Drewniana skocznia narciarska w Wiśle Malince powstała w 1933 r. Opiekę nad nią sprawował Rudolf Kowala z Wisły.
Pierwszy rekord na niej należał do Mieczysława Kozdrunia - skoczka Śląskiego Klubu Sportowego, który skoczył na odległość 41 metrów. W 1953 r. przeprowadzono na skoczni pierwszą modernizację. Rok później odbyły się tutaj Mistrzostwa Polski, Puchar Beskidów i Mistrzostwa Województwa Śląskiego. Kolejna modernizacja miała miejsce na przełomie lat 60 i 70-tych XX w. Powstała wtedy nowa wieża sędziowska a rozbieg wykonano ze stali. Punkt konstrukcyjny wynosił 105 metrów. Wkrótce potem odbywające się na skoczni konkursy skoków miały już charakter międzynarodowy. Do rekordzistów obiektu zaliczyć można: Stanisława Marusarza, Antoniego Wieczorka, Władysława Tajnera, Zdzisława Hryniewieckiego. Granicę 100 metrów jako pierwszy przekroczył Janusz Malik. Ostatnie zawody przed gruntowną rozbudową odbyły się 23 lutego 2001 r. Były to Mistrzostwa Polski Seniorów. Rekord 112,5 metrów ustanowił wtedy Wojciech Skupień. 28 października 2003 r. podczas uroczystości na rynku w Wiśle podpisano akt erekcyjny pod rozbudowę nowej skoczni. Prace budowlane rozpoczęto w listopadzie 2004 r. Zakończenie ich planowano na koniec lipca 20074 r. Niestety osunięcie się ziemi w sierpniu 2006 r. na zeskoku skoczni spowodowało przesunięcie terminu ukończenia rozbudowy. Prace wznowiono w 2007 r. Uroczyste otwarcie nowej skoczni w Wiśle Malince z nadaniem jej imienia Adama Małysza odbyło się 27 września 2008 r. Skocznia w Wiśle o punkcie konstrukcyjnym K 120 jest obecnie drugim po Wielkiej Krokwi w Zakopanym tego rozmiaru obiektem w Polsce. Trybuna główna posiada 1233 miejsca, oprócz tego kibice mogą korzystać z miejsc stojących - jest ich ok. 10 tysięcy. Skocznia wyposażona jest w sztuczne oświetlenie, igielit oraz wyciąg krzesełkowy, który udostępniony dla turystów pozwala spojrzeć na zeskok skoczni z góry.
Źródło: www.wisla.pi i wikipedia