Malowniczo położone nad Zalewem Czorsztyńskim ruiny z XIV w. czorsztyńskiego zamku przyciągają turystów. Murowany zamek wystawił Kazimierz Wielki ok. 1350 r. jako ochronę granicy z Węgrami. Zamek przetrwał kilka oblężeń ale pokonał go piorun i ok. 1790 r. zamek spłonął. Od tego momentu stał się ruiną. Kiedy w 1819 r. Czorsztyn przeszedł w ręce rodziny Drohojowskich, powstał zamiar odbudowy zamku. Dopiero w 1992 r. tego zadania podjął się Pieniński Park Narodowy, co sprawiło, że od 1994 r. zamek jest udostępniony do zwiedzania.
W Czorsztynie znajdują się ruiny gotyckiego zamku z XIV w., które położone są na wzgórzu nad Dunajcem w granicach Pienińskiego Parku Narodowego.Według tradycji przekazanej przez Długosza w roku 1246 właścicielem zamku w Czorsztynie był Piotr Wydżga herbu Janina, szlachcic ziemi krakowskiej. Współcześni historycy wiążą początki zamku z działalnością św. Kingi jako Pani Sądeckiej, identyfikując zamek z warownią o nazwie Wronin, wymienioną w dokumencie z 1320 r. Archeolodzy datują resztki drewnianych budowli z najstarszej warstwy na 3. ćwierć XIII w. Znaczna rozbudowa zamku nastąpiła za czasów Kazimierza Wielkiego. Janko z Czarnkowa w Kronice Katedralnej Krakowskiej zamieszcza informację o fundacji zamku przez tego króla.Jednak według Jana Długosza Kazimierz Wielki jedynie rozbudował zamek i otoczył go murami obronnymi. W tym czasie zamek stał się jednym z ważniejszych założeń obronnych kraju, z uwagi na położenie przy rozwidleniu szlaków handlowych, w tym ważnej drogi handlowej i dyplomatycznej na Węgry.Wzmianki historyczne potwierdzają obecność na zamku Kazimierza Wielkiego, Ludwika Węgierskiego, św. Jadwigi Królowej, Władysława Warneńczyka. Zamek pełnił też funkcję komory celnej, a później siedziby starostów. Na lata 70. XV wieku datowana jest kolejna rozbudowa zamku, prawdopodobnie związana z wojną z królem węgierskim Maciejem Korwinem. Najpóźniej w wieku XVI powstał zamek dolny zwany Przygródkiem. Zasadnicza przebudowa zamku miała miejsce w latach 1629-1643, gdy funkcję starosty czorsztyńskiego pełnił Jan Baranowski herbu Jastrzębiec. Powstała wówczas m.in. czterokondygnacyjna baszta zwana obecnie basztą Baranowskiego W 1651 roku pod nieobecność starosty zamek opanował Aleksander Kostka-Napierski wraz z grupą buntowników, jednak dość szybko oddziały wysłane przez biskupa krakowskiego odbiły zamek. W 1655 roku zatrzymał się w nim król Jan Kazimierz w drodze na Śląsk. Upadek zamku rozpoczął się od dewastacji przez wojska kozackie w latach 1734-1735, w czasie walk o tron pomiędzy Augustem II Sasem i Stanisławem Leszczyńskim. W 1790 roku od uderzenia pioruna spaliły się dachy zamku, co gwałtownie przyspieszyło zniszczenie. W 1819 roku dobra czorsztyńskie wraz z ruinami zamku zakupiła rodzina Drohojowskich, władająca nimi do 1945 r. Pierwsze prace zabezpieczające ruiny przeprowadziło w latach 1951-1957 Kierownictwo Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu według projektu prof. Alfreda Majewskiego.W 1992 roku rozpoczęto kompleksowe prace konserwatorskie według projektu opracowanego przez arch. Piotra Stępnia przy współpracy dr inż. Stanisława Karczmarczyka. Prace te trwają nadal, a od 1994 roku zamek jest udostępniony do zwiedzania. Z ruin roztacza się piękny widok na Zalew Czorsztyński, zamek w Niedzicy i zaporę.