Obecny budynek pochodzi z XIII w. i należał do książąt opolskich. Później był wielokrotnie przebudowywany i przechodził przez ręce wielu właścicieli (np.: rodzinę Kochcickich, Cellarich, Garnier). Ostatnim właścicielem był Franz Grotkowski, który umierając bezpotomnie przekazał zamek z przeznaczeniem na sierociniec. Władze pruskie kazały jednak zbudować na miejscu zamku nowy obiekt, którym miałby znajdować się zakład wychowawczy. Później mury zamku służyły jako sąd powiatowy i okręgowy i jako zakład dla umysłowo chorych (do 1975 r.) Po tej dacie budowla została opuszczona i dopiero w 2002 miasto przejęło do Skarbu Państwa zamek i rozpoczęto poszukiwania nowego właściciela. Obecnie na teren zamku nie można wejść, gdyż stanowi on plac budowy. Powstanie tutaj pewnie centrum konferencyjno - hotelarskie.
W latach 1532 - 87 zamek znajdował się w rękach królów czeskich. W roku 1587 stał się własnością rodziny Kochcickich, a w 1729 r. został skonfiskowany przez cesarza. W latach 1645 - 1727 stanowił własność rodziny Cellarich. W czasie potopu szwedzkiego w lublinieckim zamku prawdopodobnie chwilowo przebywał obraz MB Częstochowskiej, który podróżował do Głogówka. W latach 1727 - 63 zamek przeszedł w ręce rodu Garnier.W 1784 r. jego właścicielem stał się Franz Grotkowski, który umierając bezpotomnie zapisał zamek z przeznaczeniem na sierociniec. W 1843 r. władze pruskie rozkazały, aby na miejscu zamku powstał nowy obiekt, w którym miał być zakład wychowawczy.W latach 1849 - 79 w zamku swoją siedzibę miał sąd powiatowy, a do 1892 r. sąd okręgowy. W latach 1892 - 1975 w zamku funkcjonował zakład dla umysłowo chorych utworzony przez Urząd Rejencyjny. Od 1975 r. zamek pozostawał opuszczony.W 1999 r. powstała Fundacja Zamek Lubliniecki, której zadaniem była próba ratowania zamku. W chwili obecnej na teren zamku nie można wejść, gdyż stanowi on plac budowy. Zdjęcia zostały zrobione zza siatki. Nowy właściciel prawdopodobnie przekształci zamek w centrum konferencyjno - hotelarskie.