Pałac w którym 10.03.1788 r. urodził się poeta Joseph von Eichendorff stał na wysokim brzegu Odry. Wybudowany został w 1780 r. przez dziadka poety - Karla Wenzla von Kloch. Pałac przebudował Adolf Theodor von Eichendorff - ojciec poety, w wyniku tego obiekt zyskał mansardowy dach i frontowy ryzalit. Po śmierci rodziców poety (w 1818 i 1822 r.) pałac został zlicytowany. W 1858 r. kolejny właściciel Łubowic - książę raciborski Wiktor I von Hohenlohe - Waldenburg - Schillingfurst dokonał kolejnej przebudowy pałacu w stylu angielskiego neogotyku. W czasie działań wojennych II wojny światowej pałac został poważnie uszkodzony a następnie kolejno dewastowany. Pozostałe do dzisiaj ruiny stanowiły boczną część pałacu. Staraniem powstałego w 1989 r. Łubowickiego Towarzystwa Miłośników Józefa von Eichendorffa teren wokół pałacu został gruntownie uporządkowany i udostępniony turystom.
Joseph von Eichendorff był znaczącym poetą niemieckim epoki romantyzmu. W jego twórczości znajdują się opowiadania, sztuki teatralne, wiersze i eseje. Przed II wojną światową w dużej sali pałacu była izba pamięci poświęcona poecie. Do ruin pałacu przylega park uwieczniony w utworach poety. Do dzisiaj istnieje ścieżka "zajęcza", która z czasem stała się piękną alejką.