Ruiny zamku Międzygórz usytuowane są na wyniosłym, odciętym doliną niewielkiego dopływu Opatówki cyplu płaskowzgórza o dość stromych zboczach górującym wyraźnie nad doliną Opatówki.
Teren płaskowzgórza obok ruin porośnięty jest obecnie lasem. Sam Międzygórz jest niewielką miejscowością położoną ok. 2,5 km od drogi głównej łączącej Sandomierz z Opatowem. Międzygórz leżał przy jednym z głównych szlaków komunikacyjnych Małopolski. W 1370 r. król Kazimierz Wielki podarował zamek Janowi Zaklice herbu Topór. W XVI w. zamek przebudowano w stylu renesansu. Zamek został prawdopodobnie zniszczony przez Szwedów w 1655 r. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce opisuje ruiny jako "murowane z kamienia łamanego, ze śladami tynków. Na rzucie prostokąta, zapewne z trzema skrzydłami zamykającymi od północnego-zachodu; północnego-wschodu i południowego-wschodu prostokątny dziedziniec. Skrzydła o układzie jednotraktowym. Na całej długości skrzydła głównego i częściowo bocznego skrzydła północno-zachodniego zachowany zewnętrzny wysoki mur przyciemia (kondygnacji piwnicznej), lekko pochylony z narożnikiem wyłożonym ciosem oraz z wydatnym, prostokątnym ryzalitem w skrzydle bocznym i narożną skarpą od południowego-zachodu. Na nim zewnętrzny mur skrzydła głównego zachowany wraz z przyległymi odcinkami murów wewnętrznych do wysokości jednej lub dwóch kondygnacji z pozostałościami gzymsu wieńczącego. Pozostałe mury zamku zachowane tylko fragmentarycznie ponad poziom przyziemia w dużej mierze przysypane gruzem i ziemią. Piwnice sklepione, niedostępne. We frontowej ścianie skrzydła głównego w przyciemiu przesklepione odcinkowo strzelnice, wyżej duże prostokątne otwory okienne. Brak detalu architektonicznego". Odnalezienie ruin i dojście do nich nie należy do tras łatwych. Nam się to udało tylko dzięki uprzejmości mieszkanki Międzygórza, która przeprowadziła nas przez swoją posesję w okolice ruin zamku i dodatkowo poświęciła swój czas na streszczeniu nam historii zamku. Dostaliśmy też do wglądu dokumentację ruin mgr Jerzego Zuba. Ruiny zamku giną w lesie i porastają krzakami. Wielka szkoda, że taka atrakcja okolicy staje się coraz bardziej zapomniana.
Źródło: dokumentacja naukowo-historyczna obiektu pt. "Zamek w MIędzygórzu" mgr Jerzego Zuba
